آخرین مسافر

درباره من

الرحیل ، الرحیل ! یاران شتاب کنید یاران ، این قافله ، قافله ی عشق است و این راه که به سرزمین کربلا می رسد ، راه تاریخ است و هر بامداد این بانگ از آسمان می رسد که: الرحیل الرحیل. از رحمت خدا دور است که این باب شیدایی را بر مشتاقان لقای خویش ببندد.این دعوت فَیَضانی است که علی الدوام ، زمینیان را به سوی آسمان می کشد و ... بدان که سینه تو نیز آسمانی لا یتناهی است با قلبی که در آن ،چشمه خورشید می جوشد و گوش کن که چه خوش ترنمی دارد در تپیدن:حسین ، حسین ، حسین ... . نمی تپد ، حسین حسین می کند . یاران شتاب کنید که زمین نه جای ماندن است ، که گذرگاه است ... گذر از نفس به سوی رضوان حق . هیچ شنیده ای که کسی در گذرگاه ، رحل اقامت بیفکند؟ ... و مرگ نیز در اینجا همان همه با تو نزدیک است که در کربلا ، و کدام انیسی از مرگ شایسته تر؟ که اگر دهر بخواهد با کسی وفا کند و او را از مرگ معاف دارد ، حسین که از من و تو شایسته تر است. الرحیل ، الرحیل ! یاران شتاب کنید ادامه...

تقویم

دی 1393

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30

آمار : 563398 بازدید Powered by Blogsky

گناه‏کاران، چراغ‏های خاموش‏!

بوعلی سینا به عارف وارسته، ابوسعید ابی‏الخیر نامه‏ای نوشت و از او پرسید: چرا باید مردم به صورت جمعی خدا را عبادت کنند؟
ابوسعید پرسش بوعلی را ضمن مثالی چنین پاسخ داد:
"اگر چند چراغ در اتاقی روشن باشد با خاموش شدن یکی از آنها، اتاق هم‏چنان روشن خواهد بود. ولی اگر یک چراغ روشن باشد خاموشی چراغ همان و تاریک شدن اتاق همان.
انسان‏ها نیز همین گونه‏اند. گناه‏کاران همان چراغ‏های خاموشند که اگر تنها باشند شاید موفق به کسب موهبت‏های الهی نشوند، ولی اگر در میان جمع باشند چه بسا خداوند به برکت دیگران برکات خود را به آنها عطا کند."

داستان‏ها و پندها، ج 9، ص 55
تبیان

مجتبی موحدیان سه‌شنبه 20 فروردین 1387 ساعت 08:53 ب.ظ

نظرات 4 + ارسال نظر

چه فرقی می کنه؟ چهارشنبه 21 فروردین 1387 ساعت 01:57 ب.ظ

سلام
این داستان دلاکیست که بوسعید را دلاکی می کرد به نقل از الهی نامه عطار:
بـوسعیـد مـهنـه در حمـام بـود
قـائمش کافتـاد ، مردی خام بود
شـوخ شیخ آورد تا بـازوی او
جمـع کرد آن جمـله پیـش روی او
شیخ را گفتا بگو ای پاک جـان
تا جوان‌مردی چه باشد در جهان؟
شیخ گفتا شوخ پنهان کردن است
پیـش چشم خلـق نا آوردن است
ایـن جـوابـی بـود بـر بـالای او
قـایم افتـاد آن زمـان بـر پـای او
چون به نادانی خویش اقرار کـرد
شیخ خوش شد، قایم استغفار کرد

شوخ : چرک و کثیفی

والسلام یاعلی مدد