همه آنچه پیرامون گارگزاران دولت حضرت مهدى گفته شد؛ نشانه کوچکى از عظمت آن تنها بازمانده از حجج الهى مى باشد. لیکن توصیف آن امام همام میسور نیست، که هرچه خوبان جهان دارند او به تنهایى دارد.
اگر مردم جهان به قهرمان خود عشق مى ورزند، هرگز قهرمانى در جهان به شجاعت و صلابت او وجود ندارد.
امام رضا علیه السلام در این رابطه مى فرماید:
حضرت مهدى از نظر جسمى به قدرى توانمند است که اگر دستش را به بزرگترین درخت روى زمین دراز کند آن را را از ریشه و بن مى کند و اگر در میان کوه ها بانگ برآورد، صخره هایش فرو ریزد.(۸۸)
اگر یوسف کنعان به جهت جمال بى نظیرش، زیباترین تابلوهاى عهد کهن را به خود اختصاص داده؛ یوسف زهرا در میان دلبران بهشتى عنوان طاووُسُ اَهْلِ الجَنَّة را از آنِ خود نموده است.(۸۹)
پیامبراکرم صلى الله علیه وآله و سلم در وصف جمالش فرمود:
وَجهُهُ کَالْکَوکَبِ الدُّرّىّ؛ چهره اش چون ستاره سحر است.(۹۰)
اگر پدران و مادران با عواطف و محبّت خود نسبت به فرزند زبانزد گردیده اند؛ مهربانى پدران و مادران در برابر عواطف آن حضرت کم رنگ است:
امام هشتم مى فرماید:
وَاشْفقُ عَلیهم مِنْ ابائهِم واُمَّهاتِهم؛ مهدى موعود از پدران و مادران نسبت به امت خود مهربان تر است.(۹۱)
اگر پدران و مادران همواره نگران فرزندان هستند، او در توقیع خود به شیخ مفید مى نویسد:
اِنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکم وَلا ناسینَ لِذِکرِکُم؛ ما هرگز در رعایت و حراست شما کوتاهى نمى کنیم و یاد شما را از خاطر نمى بریم.(۹۲)
این ویژگى ها او را محبوب ترین انسان جهان نموده، با این حال:
در منابع عامه آمده است که:
یُلقِى اللَّهُ مَحبَّتَهُ فى صُدورِ النّاس؛ خداوند محبتش را به دل هاى مردم مى اندازد.(۹۳)
اگر همه دنیا در اشتیاق بهشت هستند، بهشت هم در اشتیاق یوسف فاطمه:
پیامبر رحمت مى فرماید:
بهشت در اشتیاق چهار تن از خاندان من هست که خداوند آنها را دوست دارد و به من امر فرموده که آنها را دوست بدارم. آنها عبارتند از: على بن ابى طالب، حسن، حسین و مهدى که عیسى بن مریم پشت سرش نماز مى گذارد.(۹۴)
پیامبراکرم صلى الله علیه وآله وسلم در شب معراج جمال دل آراى او را دید، از اعماق دل به او عشق ورزید و فرمود:
طوبى لِمَن لَقیهُ وَطوبى لِمن اَحَبّهُ وَطوبى لِمَن قالَ بِهِ؛ خوشا به حال کسى که او را دیدار کند، خوشا به حال کسى که او را دوست بدارد و خوش به حال کسى که به امامت او معتقد باشد.(۹۵)
امیرمؤمنان علیه السلام بر فراز منبر کوفه، با یک دنیا شور و شعف از آن فرزند برومندش یاد کرده و مى فرماید:
برترین قله شرف، دریاى بیکران فضیلت، شیرِ بیشه شجاعت، ویرانگر کاخ هاى ستم، جهاد گر همیشه پیروز، قهرمان دشمن شکن ...
آن گاه دست روى سینه نهاده مى فرماید:
هاهِ، شَوقاً اِلى رُؤیَتِهِ؛ آه، منِ على چقدر مشتاق دیدار اویم.(۹۶)
و چون از یاران با صفاى یوسف زهرا سخن مى گوید مى فرماید:
وَیا شَوقاهُ اِلى رُؤیَتهم فى حالِ حُضُورِ دَولتِهم؛ آه چقدر مشتاقم که آنها را به هنگام ظهور دولتشان دیدار نمایم.(۹۷)
قسمت پایانی
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی
۸۸) علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲.
۸۹) شیرویه، الفردوس بمأثورالخطاب، ج ۴، ص ۲۲۲.
۹۰) ذهبى، میزانالاعتدال، ج ۳، ص ۴۴۹.
۹۱) کامل سلیمان، روزگار رهایى، ج ۱، ص ۱۲۹.
۹۲) طبرسى، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۷.
۹۳) کورانى، معجم احادیث الامامالمهدى، ج ۱، ص ۴۷۱، ح ۳۱۶.
۹۴) شیخ حرعاملى، اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۵۲، ب ۳۲، ح ۵۷۳.
۹۵) شیخ صدوق، کمالالدین، ج ۱، ص ۲۶۸.
۹۶) علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۱۵.
۹۷) کلینى، الکافى، ج ۱، ص ۲۷۰.