آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

بازشناسى علائم‏حتمى


شیخ صدوق با سند صحیح از امام‏ صادق‏ علیه السلام روایت کرده که فرمود: قَبْلَ قیامِ القائمِ خَمسُ عَلاماتٍ مَحتومات: اَلَیمانىُّ والسُّفیانىُّ و الصَّحةَ وَ قَتلُ النَّفسِ الزَّکیة وَ الخَسفُ بِالبَیداء؛ پیش از قیام قائم پنج نشانه حتمى است. یمانى، سفیانى، بانگ آسمانى، قتل نفس‏ زکیه و خسف سرزمین بیدا.(23)

شیخ صدوق این حدیث را با پنج واسطه از امام صادق‏ علیه السلام روایت کرده که همه آنها مورد وثوق و اعتماد هستند.(24)

در مورد شمارش علائم‏حتمى به همین حدیث بسنده مى‏کنیم که سند صحیح و متن گویایى دارد. و اینک بررسى یکایک نشانه‏ هاى حتمى به ترتیب تسلسل زمانى آنها.


منبع: لزوم تفکیک علائم‏ حتمى ظهور از علائم غیرحتمى
نوشته على ‏اکبر مهدى‏پور


23. شیخ صدوق، کمال‏ الدین، ج 2، ص 650، ب 57، ج 7.
24. اسامى آن پنج واسطه و منبعى که بر توثیق آنها تأکید و تصریح نموده‏اند:
محمد بن حسن بن احمد بن ولید، ر.ک: نجاشى، الرجال، ص 383.
حسین‏ بن حسن بن ابان، ر.ک: ابن داود، الرجال، ص 270.
حسین‏ بن سعید بن حماد بن مهران، ر.ک: شیخ طوسى، الفهرست، ص 112.
محمد بن ابى عمیر، ر.ک: شیخ طوسى، الفهرست، ص 218.
عمربن حنظله، که امام‏ صادق ‏علیه السلام بر صداقت او تصریح فرموده است. ر.ک: کلینى، الکافى، ج 3، ص 275.

لزوم تفکیک علائم‏حتمى از غیرحتمى


پس از تشریح کاربردى علائم‏ حتمى، علّت تفکیک علائم‏ حتمى از علائم غیرحتمى روشن مى‏شود، لیکن آیا این تفکیک ضرورت هم دارد یا خیر؟

برجسته‏ ترین کارشناس مهدوى در عصر حاضر و توانمندترین تلاش ‏گر عرصه مهدویت حضرت آیت‏اللَّه حاج‏ شیخ لطف‏ اللَّه صافى گلپایگانى - مدظله‏ العالى - در کتاب ماندگار و پُربار منتخب الاثر در پایان بحث مفصل خود پیرامون دجّال مى‏نویسد: آیا شناخت نشانه‏ هاى ظهور از جمله خروج دجال واجب است تا به هنگام وقوع دانسته شود، و حق از باطل و سره از ناسره شناخته گردد؟ ظاهر این است که واجب است تا انسان در معرض گمراه شدن نباشد و از باب دفع ضرر محتمل.

مى‏توان گفت: منظور از بیان علائم ‏ظهور آن است که هر کس بخواهد از خطر ضلالت در امان باشد، آنها را فرابگیرد تا کسى را در برابر خداوند حجّت نباشد. که مقتضاى آن وجوب فراگیرى علائم‏ ظهور و معذور نبودن احدى در ندانستن آنها مى‏باشد.(22)

منبع: لزوم تفکیک علائم‏ حتمى ظهور از علائم غیرحتمى
نوشته على ‏اکبر مهدى‏پور


22.  صافى گلپایگانى، منتخب الأثر، ج 3، ص 303.

وجه امتیاز علائم‏ حتمى از علائم غیر حتمى


قبلاً اشاره کردیم که علائم غیر حتمى در مشخص نمودن وقت ظهور کاربرد ندارد. درحالیکه وقتى نخستین نشانه از نشانه‏ هاى حتمى مشاهده شد؛ همه چشم‏ به ‏راهان آن امام نور متوجه مى‏شوند که دوران تیره و تار غیبت به سرآمده، لحظه وصال فرارسیده، و خورشید تابان امامت در حال طلوع است تا پهن ‏دشت گیتى را با نور خود منور سازد، و منطق وحى در شُرُفِ تکوین است. »وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها«؛ زمین با نور پروردگارش منور گردید.(21)

منبع: لزوم تفکیک علائم‏ حتمى ظهور از علائم غیرحتمى
نوشته على ‏اکبر مهدى‏پور


21.   سوره زمر (39)، آیه 69.

وجه اشتراک علائم‏ ظهور با فتن، ملاحم و اشراط ساعة



پیش از بیان وجه امتیاز علائم‏ حتمى از غیرحتمى، درنگى کوتاه در وجه اشتراک علائم‏ ظهور با فتن و ملاحم و اشراط الساعة خواهیم داشت:

1 - ارتباط و وجه اشتراک علائم‏ ظهور با فتن این است که در کتب فتن به تفصیل از فتنه‏ هاى پیش از ظهور، چون فتنه سفیانى، لشکر سفیانى، سپاه قحطانى، فتنه‏ هاى یمن، بربر، مصر، حبشه، شام، بغداد و از همه مهم‏ تر فتنه دجّال گفت‏ و گو شده است.(18)

2 - ارتباط علائم‏ ظهور با اخبار ملاحم در مورد درگیرى سفیانى با حسنى، کشتار بغداد، کوفه، بصره، قرقیسیا و دیگر حوادث خونینى که در آستانه ظهور به وقوع مى‏ پیوندد مى‏ باشد.(19)

3 - ارتباط علائم‏ ظهور با روایات اشراط الساعة در این است که:

اولاً: یکى از اشراط الساعة ظهور حضرت مهدى است.

ثانیاً: یکى دیگر از اشراط الساعة نزول حضرت عیسى‏ علیه السلام است که ارتباط مستقیم با ظهور دارد.

ثالثاً: یکى دیگر از اشراط الساعة خروج دجال است که در ایام ظهور خواهد بود.

رابعاً: یکى دیگر از اشراط السّاعة خسف در جزیرة العرب است که به احتمال قوى همان خسف سرزمین بیدا باشد که از نشانه‏هاى ظهور است.(20)


منبع: لزوم تفکیک علائم‏ حتمى ظهور از علائم غیرحتمى
نوشته على ‏اکبر مهدى‏پور



18.  ر.ک: ابن حماد، الفتن؛ ابن حنبل، الفتن؛ شیخ فادى اسعد نصیف، الفتن والمحن.
19.  ر. ک: ابن المنادى، الملاحم، تحقیق عُقَیلى؛ سید ابن طاووس، الملاحم والفتن.
20.  ر.ک: بزرنجى، الاشاعة لا اشراطالساعة؛ یوسف بن وابل، اشراطالساعة؛ صلاح الدین محمود، اشراط الساعة الصغرى و الکبرى؛ محمد سلامه جبر، اشراط الساعة و اسرارها؛ قاضى محمد ابن کنعان، اشراط الساعة وامور الآخرة.

علائم حتمى و غیرحتمى


در میان بیش از 2000 علائم ظهور، تعدادى از آنها علائم حتمى و بقیه علائم غیرحتمى مى‏باشند. تعداد علائم حتمى از انگشتان دست نمى‏گذرد. آنچه مسلم است تعداد پنج نشانه از این نشانه ‏ها حتمى مى‏باشند که عبارتند از:

خروج سفیانى؛

خروج یمانى؛

بانگ آسمانى؛

خسف بیدا؛

قتل نفس ‏زکیه.

فرق اساسى این نشانه‏ هاى پنجگانه با دیگر نشانه ‏ها در این ‏است که با تحقق ‏یافتن هر یک از نشانه ‏هاى غیرحتمى دل‏ ها آکنده از سرور مى ‏شود. یاد یار مهربان در اعماق جانِ شیفتگان ظهور و مشتاقان حضور روحى تازه مى ‏دمد. نوید فرارسیدن بهار ظهور، دل هاى خسته از خزان غیبت را امیدى تازه مى‏ بخشد. ولى چشم ‏به‏ راهان ظهور و منتظرانِ امام نور، از زمان پایان‏ پذیرى شب دیجور غیبت و فرارسیدن دوران موفورالسّرور ظهور آگاه نمى‏شوند. لیکن هنگامى که یکى از نشانه ‏هاى حتمى تحقق پیدا کند؛ همه چشم به ‏راهان از تاریخ دقیق انفجار نور و فرارسیدن هنگامه ظهور آگاه مى ‏شوند. زیرا براساس روایات فراوان، پس از خروج سفیانى و سیطره‏ اش بر سه کشور سوریه، اردن و فلسطین تنها هشت ماه، آرى فقط هشت ماه بعد، یوسف زهرا از کنار خانه خدا ظهور مى‏ کند و آن دست نیرومند الهى از آستین غیبت بیرون مى‏آید و آرزوى دیرینه همه انبیاء و اولیاء تحقق مى ‏یابد.


منبع: لزوم تفکیک علائم‏ حتمى ظهور از علائم غیرحتمى
نوشته على ‏اکبر مهدى‏پور