به قلم صابر سخندان

بسم الله الرحمن الرحیم إن حِزبُ الله همُ الغالِبون دیگر اجازه نخواهم داد شیطان مرا ریشخند کند. دیگر اجازه نخواهم داد برای ارتکاب به کمترین لغزشی در برابر او ذلت را بپذیرم. دیگر اجازه نخوام داد برای کمترین خواسته ای منتش را بکشم. دیگر اجازه نخواهم داد... می خواهم با او باشم، در حزب او باشم و تنها نام او را ببرم. صدای ترک های ارکان حکومت شیطان بگوش می رسد و من می خواهم در سقوط آن شریک باشم. زمان عضو شدن در حزب الله و حکومت حق است. تا دیر نشده باید در این پیروزی بزرگ، بزرگترین پیروزی تاریخ سهیم شد. نَصرٌ منَ الله و فَتحٌ قریب پس: أینَ تَذهبون زمان آن شده که پاسخ  هَل مِن ناصر بزرگ مرد تاریخ را بدهیم. و اگر اینگونه نیست و نمی خواهی در آن سهیم باشی دور شو؛ تا آنجا که می توانی دور شو؛ و لا یُمکن أنوار من حُکومَتک و اگر دور شدن و استبعاد را انتخاب کردی باید در برابر تمام خلقت پاسخگو باشی. نه امروز و نه فردا؛ به طول همه ابدیت. و فی جهنم خالدین و اکنون هم دیر شده است.... دم را غنیمت دان آنقدر که بتوانی. لَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَهُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِکَةُ هَذَا یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ سوره انبیاء آیات 102 و 103