دومین نایب خاصّ حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ در عصر غیبت کوتاه «محمّد بن عثمان» بود. کنیه اش ابو جعفر و به لقب «عمروى»، «عسکرى» و «زیّات» خوانده مى شد.

از بهره ها و نعمتهاى بزرگ جناب «عثمان بن سعید» در زندگى پر افتخارش از جمله این بود که خداوند فرزند شایسته اى به او روزى ساخت که در ویژگیها و امتیازات و فضایل اخلاقى، بسان پدر بود.

و در صفحات گذشته ترسیم گردید که حضرت عسکرى ـ علیه السلام ـ تصریح فرمود که: «عمروى و فرزندش، هر دو مورد اعتماد ما هستند».

و نیز فرمود: «پسرش محمّد، وکیل پسرم، مهدى شما، خواهد بود».

گزینش سفیر دوم، از این رو بود که حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ «محمد» را به جاى پدر برگزید تا همان نقش حسّاس و اساسى را که پدرش در دوران پر افتخارش به عهده داشت ایفا کند و طىّ نامه هاى متعدّدى به بزرگان شیعه به همه اطّلاع داد که «محمّد» را به عنوان نایب دوم برگزیده است.

از جمله ى این نامه ها، نامه مبارکى است که آن گرامى به «محمّد بن ابراهیم مهزیار» مرقوم داشته است که از جمله مى فرماید:

«. . . والإبنُ (وقاه اللّه) لم یزل ثقتنا فی حیاة الأب (رضی اللّه عنه وأرضاه ونضّر وجهه) یجرى عندنا مجراه ویسدّ مسدّه وعن أمرنا یأمر الإبن وبه یعمل، تولاّه اللّه، فَانْتَهِ الى قوله . . .»(۱).

یعنى: پسرِ جناب «عثمان بن سعید»، «محمّد»، که خداى نگاهدار او باد! همچنان به انجام مسئولیت خطیر او همّت مى گمارد و جاى خالى او را در خدمت به حق و عدالت، پر مى کند. او نیز چون پدرش که خداى از او راضى باد ! . . . دستورات ما را بیان مى کند و بدان عمل مى نماید، خداى او را دوست بدارد. از این رو سخن او را بشنو و اوامر او را امتثال نما ! . . .

منبع:کتاب غیبت صغری امام عصر (ارواحنا فداه)
ـــــــــــــــــــــ
۱. غیبت طوسى، ص 220.