امام باقر علیه السلام در مورد فقرزدائى آن حضرت مىفرمایند:
وَلا غارِماً اِلّا قَضى دَیْنَهُ؛ هیچ شخص مقروضى در روى زمین باقى نمىماند جز اینکه قرض او را ادا مىکند.(۷۲)
و در مورد رفع تبعیضات فرمود:
اِذا قامَ قائِمُنا اِضْمَحَلَّتِ القَطائِع؛ چون قائم ما قیام کند، تیول و قطایع برچیده شود.(۷۳)
امام صادق علیه السلام در مور ریشه کن شدن فقر مىفرماید:
هر یک از شما به دنبال کسى مىگردد که او را صله کند و زکاتش را بپذیرد، ولى هرگز کسى را پیدا نمىکند که زکات را از او بپذیرد، زیرا همگان از فضل پروردگار بىنیاز مىشوند.(۷۴)
رسول اکرم صلى الله علیه وآله و سلم در مورد رفاه عمومى در عهد آن حضرت مىفرماید:
امت من در زمان او آنقدر در نعمت فرو مىروند که هرگز چنین نعمت و رفاهى دیده نشده، خداوند آسمان را سیل آسا براى آنها فرو مىریزد و زمین چیزى از گیاه و میوه جاتش را ذخیره نمىکند.(۷۵)
ادامه دارد...
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی
۷۲) عیاشى، التفسیر، ج ۱، ص ۱۶۵. ۷۳) علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۹. ۷۴) شیخ مفید، الارشاد، ج 2، ص ۳۸۱. ۷۵) طبرى امامى، دلائلالامامة، ص ۴۷۸. |