شیخ صدوق(ره)

شیخ طوسی و دیگران روایت کرده ‎اند که: علی بن بابویه (ره) که پدر شیخ صدوق (ره) و از علماء بود، عریضه ای خدمت حضرت ولی عصر (عج) نوشت و در آن از حضرت خواهش کرده بود که دعا کنند خداوند فرزندی به ایشان عطا نماید. و این عریضه را توسط حسین بن روح (ره) ـ نائب خاص حضرت ـ خدمت آن وجود مقدس فرستاد. جواب آن را حضرت اینگونه مرقوم فرمودند: «برای تو دعا کردیم و خداوند به زودی دو فرزند نیکو کرامت فرماید». خداوند دو فرزند به نامهای «محمّد و حسین» به ایشان عنایت کرد که«محمّد» معروف به شیخ صدوق و صاحب کتابهای بسیاری از جمله «من لا یحضره الفقیه» است. و «حسین» نیز بسیاری از فضلاء و محدثین از نسل ایشان بوجود آمده ‎اند. و شیخ صدوق پیوسته افتخار می کرد که من به دعای حضرت مهدی (عج) متولد شده ‎ام.[1]

---

[1] . عنایات حضرت مهدی (ع) به علماء و طلاب ، ص263 ، محمد رضا باقی اصفهانی
منبع: تبیان

علّامه سید مهدی بحرالعلوم(ره)

این بزرگوار یکی از مشتاقان و ارادتمندان حقیقی حضرت ولی عصر(ع) بوده ‎اند، که پیوسته متوسّل به آن حضرت می شدند.

ایشان در زمان تحصیل با میرزای قمی (ره) همدرس بودند و مرحوم میرزا می گوید: چون استعدادش زیاد نبود من غالباً درس ها را برای ایشان تقریر می کردم. بعد از اینکه من به ایران آمدم و چندسالی گذشت بار دیگر به زیارت عتبات عالیات موفّق شدم. در این زمان سید بحرالعلوم اشتهار علمی زیادی پیدا کرده بود و وقتی با ایشان ملاقات کردم، ایشان را دریای موّاجی از علم دیدم. وقتی سّر قضیه را از ایشان جویا شدم، در خلوت اینگونه برایم تعریف کردند:

«شبی به مسجد کوفه رفته بودم، دیدم آقایم حضرت ولی عصر(ع) مشغول عبادت است ایستادم و سلام کردم. جوابم را مرحمت فرمودند و دستور دادند پیش بروم. من کمی جلو رفتم ولی ادب کردم و جلوتر نرفتم. فرمودند: جلوتر بیا، پس چند قدمی جلوتر رفتم باز هم فرمودند: جلوتر بیا. و من نزدیک شدم تا آنکه او آغوش مهر گشود و مرا در بغل گرفت و به سینه مبارکش چسبانید. در آن هنگام آنچه را خداوند متعال می خواست که به قلب و سینه من سرازیر شود، سرازیر شد.»[1]

البته در موارد دیگری نیز عنایات حضرت (ع) شامل حال ایشان گردیده و موفق به زیارت حضرت شده ‎اند، که ما به ذکر همین مورد اکتفاء می کنیم.[2]

---

[1] . نجم الثاقب ـ ص473 (باتلخیص)، میرزا حسین نوری (ره)، انتشارات آستان مقدس صاحب الزمان (عج)
[2] . همان/ صفحات 474 /478

منبع: تبیان

دلیل دعا برای امام زمان (علیه السلام)

دلیل دعا کردن براى‏ سلامتى‏ امام عصر چیست؟ در حالى‏ که خداى‏ منان اراده دارد ایشان زنده و سلامت‏ بمانند، آیا اصلا امکان دارد آن وجود مبارک دچار کسالت‏ شوند؟
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست‏ خدایا به سلامت دارش ۱
دعا از هر حیث مخصوصا براى ‏سلامتى‏ امام زمان (عج) آثار و برکات فراوانى دارد که برخى عبارتند از:
۱ . دعا نشان‏ گر علاقه و محبت مسلمانان به ایشان است . اگر چه دوستى‏ تمام ائمه معصومین علیهم‏ السلام بخشى‏ از ایمان و شرط قبولى‏ اعمال است، در عین حال دعا کردن در حق امام زمان (عج) موجب ازدیاد محبت آن حضرت در دل و در نتیجه موجب تقویت ایمان مى‏ گردد .
۲ . دعا اظهار تجدید عهد و پیمان با آن حضرت است و محتواى ‏پیمان با آن حضرت را دین دارى، شریعت محورى‏ و تصمیم قلبى‏ بر اطاعت امر امام علیه‏ السلام و یارى‏ رساندن او با نثار جان و مال تشکیل مى‏ دهد .
تجدید بیعت‏ با آن حضرت علیه‏ السلام کارى است که بعد از هر نماز از نمازهاى پنجگانه یا در هر روز و یا در هر جمعه انجام آن مستحب است . هر روز بعد از نماز صبح، دعاهایى‏ که مربوط به وجود مبارک امام عصر (عج) است، خوانده شود، بسیار مفید و مؤثر خواهد بود .
دعاى ‏شریف «اللهم بلغ مولاى‏ صاحب الزمان صلوات الله علیه عن جمیع المؤمنین ...» و نیز «دعاى ‏عهد» شاهدى‏ براى‏ این سخن است . ۲
۳ . دعا سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران مى‏ گردد . یاد امام زمان (عج) توجه به ارزش هاى دین و اصول اخلاقى را در دل‏ ها زنده مى‏ کند و غفلت از یاد امام، یکى‏ از دلایل عمده پژمردگى‏ و  سستى‏ ارزش هاى الهى‏ و انسانى‏ در جوامع اسلامى است .
دلت گر که یک لحظه غافل نشیند
خدنگ بلا بر دل دل نشیند
۴ . کسى ‏که سلامتى‏ امام زمانش برایش مهم است، مسلما آزردن آن حضرت برایش سخت است; در نتیجه دعا براى‏ سلامتى‏ آن حضرت، انسان را به انجام کارهایى‏ وا مى‏دارد که موجب خشنودى‏ آن حضرت و در نتیجه سبب رسیدن به مقام رضوان الهى‏ مى‏ گردد .
۵ . دعا بسیار مؤثر است و موجب فرج آن حضرت و نیز فرج و گشایش در زندگى‏ مؤمنان مى ‏شود .
۶ . دعا موجب قرب الهى‏ است . امام مهدى (عج) در خصوص زیارت آل یس مى‏ فر مایند: «هرگاه خواستید به وسیله ما به خداوند و به ما توجه کنید، این زیارت را که از جانب خداوند انشا شده است، بخوانید» . ۳
این زیارت که از جهات مختلف محتوایى عمیق دارد، بسیار مورد تاکید و سفارش قرار گرفته است . این زیارت از ابتدا تا انتها، دعاى براى سلامتى، تندرستى و بهروزى امام زمان (عج) است; «السلام علیک یا خلیفه الله و ناصر حقه ... السلام علیک حین تصبح و تمسى، السلام علیک فى‏ الیل اذا یغشى‏ و النهار اذا تجلى ... السلام علیک بجوامع السلام ... ; سلام بر تو اى جانشین خدا و یارى کننده حق ... درود و سلام بر تو هنگامى که صبح و شام کنى، درود و تهیت الهى‏ بر تو در شب که همه جا را فراگیرد و در روز، در وقتى‏ که نور دهد (یعنى ‏سلام بر تو در هر صبح و شام) ... ، درود بر تو درودى‏ همه جانبه ...» .
در دعاى بعد از این زیارت نیز معانى بلندى نهفته است; مانند: خدایا او (امام زمان «عج‏») را از شر هر متجاوز و سرکشى‏ و از شر همه خلق خود پناه ده و او را از حوادث یومیه، از پیش رو و از پشت‏ سر و از طرف چپ، حفظ و نگه‏ دارى‏ کن و از این که آسیب و گزندى به او برسد، جلوگیرى‏ کن و در خصوص او، رسولت و خاندان رسولت را حفظ نما و به دست مبارکش عدل و داد را پدیدار نما! «اللهم اعذه من شر کل باغ و طاغ و من شر جمیع خلقک و احفظه من بین یدیه و من خلقه و عن یمینه و عن شماله و احرسه و امنعه من ان یوصل الیه بسوء و احفظ فیه رسولک و آل رسولک واظهر به العدل ...» .
در پایان سخن لازم است‏ یادآور شویم که دعا کردن براى‏ سلامتى‏ و فرج آن حضرت، اطاعت از امر خداوند و نیز اهل بیت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله است; «و هر که خدا و رسولش را اطاعت کند و خداترس و پرهیزکار باشد، چنین کسى‏ به فوز و سعادت خواهد رسید» .۴
آخرین نکته این است که هر چند طبق وعده الهى‏ حضرت زنده و باقى‏ هستند تا زمانى‏ که پرچم توحید و عدل را در همه جهان به اهتزاز درآورند، ولى‏ بالاخره بشر هستند ودر معرض آفات جسمانى‏ و بلاهاى طبیعى و ممکن است مریض شوند و دچار کسالت گردند و از این نظر دعاى ‏ما براى‏ سلامتى‏ حضرت و حفظ ایشان از این آفات و حوادث، بدون شک در سلامتى‏ وجود آن عزیز عالم وجود و آخرین در صدف امامت و ولایت، مؤثر و مفید است .

پی نوشت ها :

۱ . دیوان حافظ، ص‏۲۲۳ .
۲ . قمى، مفاتیح الجنان، ص‏۸۹۱و۸۹۲ .
۳ . همان، ص‏۸۶۳ .
۴ . نور (۲۴): ۵۲ .

منبع: نورپرتال

خواسته ام که یاریت کنم

   امشب شب نزول فرشتگان است. شب نور افشانی زمینیان تا آسمانها و فخر انسان بر ملک ، شبی که خداوند بر بشر منت نهاد و عزیزترین مخلوقش را به بشریت هدیه کرد و بنا بر این شد ، تا بلوغ فکریمان نرسد ، نقاب از چهره اش بر ندارند.
   امشب شبی است که ثابت میکند خدا هنوز به هدایت بشریت ، غلبه عقل بر هوای نفس بشر و به بندگی ما امید دارد ، که عزیزترینش را تقدیم به ما کرد.
امشب شب قدر است . اگر شب قدر ، شب نزول قرآن است ، مگر مهدی از قرآن چه کم دارد؟ مگر پیامبر اکرم نفرمود انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی . شب نزول آخرین قرآن ناطق .
او باقی مانده خداست ، آخرین آیت عظمای الهی ، تنها امید مستضعفان و خداجویان جهان.
   خلیفه خداست ، جانشین محمد و علی ، فاطمه ، حسن و حسین است. جانشین پدران پاک و طاهرش .
پدرش امام حسن عسکری علیه السلام میفرماید : من فضیلتی دارم که هیچ یک از ائمه اطهار صاحب آن فضیلت نیستند. من پدر مهدی ، و منجی دین هستم.
عزیز فاطمه ،
   تو کیستی که با همه پدران و گذشتگان و آیندگان  تفاوت داری !
   تو کیستی که شیران سحرخیزی و سلوک  و مراقبه در بادیه عشقت روبهی بی دست و پایند !
   تو کیستی که رسیدن به تو راهی بس دشوار و پر خطر دارد!
   تو کیستی که همه عالم از چشمه وجودت سیراب اند و غافل ، تو چقدر حلیمی  ، چقدر صبوری !

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست            منت خاک درت بر بصری نیست که نیست

و من همه چیز را میدانم ،
میدانم که ایمانها کامل نمیشود مگر تو بیایی !
میدانم که غرض از آمد و شد ، خلقت کون و مکان ، تویی و افضل بندگان خادمتین و متواضعترین نسبت به تو است.
میدانم که برای رسیدن به تو باید از همه چیز گذشت.
...   برای نیل به تو باید محبت دنیا را در دل کور کنم ، و من آنقدر در دنیا فرورفته و عاشقش شده ام که جرات ندارم در دعایم بگویم : اللهم اخرج حب الدنیا من قلبی
... میدانم که مثل تو برای من مثل پدری مهربان ، مادری دلسوز ، برادری شقیق است و تو از همه کس به من نزیکتری.
... میدانم که : او را به چشم پاک توان دید چون هلال     هر دیده جای جلوه ی آن ماه پاره نیست
و از همه بدتر میدانم که همه مشکلات و سختیهای تو از بی دست و پایی و کم کاری و نخواستنهای من است.
نخواستم یاریت کنم ، نخواستم خودم را برایت آماده کنم ، نخواستم تا مالکی باشم که باری به دوشم بگذاری ، نخواستم قید هرچه غیر از توست را بزنم که پای تو کم کسی زخودش دست شسته است .نخواستم زندگی ام را وقف تو کنم .
نمیدانم فاصله این نخواستن ها تا خواستن ها چقدر زیاد است. همین قدر میدانم که این فاصله ها ، دقیقا فاصله هایی است بین شمربن ذی الجوشن و ابالفضل العباس ، عمر سعد و حر بن یزید ریاحی ها . خواستن و نخواستن دقیقا آن ذات وجود من است که تعیین میکنم که دوست دارم چه کسی باشم . لهم فیها ما یشاءون  در قیامت هم هر کس هرچه بخواهد همان است و همه به آنچه هستند راضی اند. کَفى‏ بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسیباً (اسراء-14)

سالها منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم