شکوفایى علم و فرهنگ(۱)

روایات فراوانى به توسعه بسیار گسترده دانش و فرهنگ در عصر ظهور اشاره نموده، از قبیل:

امام صادق‏علیه السلام مى‏فرماید:

دانش ۲۷ حرف است، همه آنچه پیامبران آورده‏اند دو حرف است، تا به امروز مردم جز با دو حرف آشنا نشده‏اند، هنگامى که قائم  قیام مى‏کند، ۲۵ حرف دیگر را بیرون آورد و در میان مردم منتشر نماید، آن دو حرف را نیز به آنها پیوست مى‏کند تا همه ۲۷ حرف منتشر گردد.(۵۱)

هنگامى که برق اختراع شد، یک علم به هزاران علم موجود افزوده شد و چهره جهان تغییر یافت. چنانکه با راه‏اندازى اینترنت در جهان معاصر، ارتباطات جهانى به کلّى دگرگون گردید. بر اساس حدیث فوق مهدى موعود بر دانش موجود ۵/۱۲ برابر، یعنى ۱۲۵۰% خواهد افزود که با این بیان ترسیم جهان در عصر موعود براى ما غیرممکن است.

حضرت در حدیث دیگرى فرمود:

هنگامى که قائم ما قیام کند، زمین با نور صاحبش روشن گردد. مردم از نور خورشید بى‏نیاز شوند، شب و روز یکسان گردد و تاریکى رخت بَربندد.(۵۲)

این روایت با آیات قرآنى دقیقاً منطبق مى‏باشد.(۵۳)

در احادیث عامّه آمده است:

بعد از شما اقوامى خواهد بود که زمین در زیر گامهاى آنها نَوَردیده مى‏شود و جهان براى آنها گشوده مى‏گردد ... اگر یکى از آنها بخواهد در یک ساعت به شرق دنیا یا غرب دنیا برود خواهد توانست.(۵۴)

ادامه دارد...

منبع: کتاب امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
دکتر على ‏اکبر ولایتى

---

۵۱)   قطب‏راوندى، الخرائج والحرائج، ج ۲، ص ۸۴۱.
۵۲)   طبرى امامى، دلائل الامامة، ص ۴۸۶.
۵۳)   وأشرقت الأرض بنور ربها، سوره زمر(۳۹)، آیه ۶۹.
۵۴)   شیرویه، فردوس ‏الأخبار، ج ۲، ص ۴۴۹، ح ۳۲۵۵.

امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان

در تورات، انجیل، زبور و دیگر کتب آسمانى نکات برجسته و زیبایى پیرامون سیماى حکومت جهانى حضرت بقیةاللَّه - ارواحنا فداه - آمده که شرح آن به روایت قرآن کریم چنین است:

«وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِى الزّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الارْضَ یَرِثُها عِبادِىَ الصَّالِحُونَ» ؛ ما بعد از ذکر - تورات - در زبور نیز نوشتیم که زمین را بندگان شایسته‏ام به ارث مى‏برند.(۴۷)

اطلاع‏رسانى گسترده‏اى که در کتب آسمانى توسط پیامبران الهى پیرامون وضعیت جهان در دولت حضرت مهدى  آمده بسیار حائز اهمیت است و خود نیازمند تألیف کتابى مستقل مى‏باشد.(۴۸)

بیش از 300 آیه قرآن در احادیث پیشوایان به ظهور حضرت مهدى  و اوضاع جهان در عصر موعود تفسیر شده که به دلیل رعایت اختصار از همه آنها صرف‏نظر مى‏کنیم.(۴۹)

بیش از یکهزار حدیث از پیشوایان معصوم به نویدهاى مربوط به موعود و وضع جهان در عصر آن کعبه مقصود اختصاص دارد.(۵۰)

ادامه دارد...
منبع: کتاب امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
دکتر على‏اکبر ولایتى

---

۴۷)   سوره انبیاء (۲۱)، آیه ۱۰۵.
۴۸)  علیرغم اینکه به جز قرآن همه کتب آسمانى دستخوش تحریف شده‏اند، بسیارى از نویدهاى پیامبران عظیم‏الشأن پیرامون آخرین حجت و سیماى جهان در کتب آسمانى موجود، جایگاه خاصى دارد. ر.ک: مهدى‏پور، او خواهد آمد، ج ۱۲، ص ۱۴۴ - ۱۱۷ .
۴۹)  ر.ک: سیدداود میرصابرى، الآیات الباهرة؛ سیدهاشم بحرانى، المحجة فیما نزل فى‏القائم الحجة؛ سیدصادق شیرازى، المهدى فى‏القرآن و بیش از 20 عنوان دیگر که در »کتابنامه حضرت مهدى« ج ۲، ص ۸۰۸ شناسانده شده است.
۵۰)  تنها در کتاب »منتخب الأثر« از آیةاللَّه صافى‏گلپایگانى ۱۲۰۰ حدیث بدون تقطیع و بدون تکرار، در سه مجلد، پیرامون آن حضرت آمده است.

رحلت جناب سمرى

شش روز قبل از رحلت چهارمین نایب خاصّ بود که پیام کتبى مبارکى از سوى حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ به آن جناب صادر گردید، که اینگونه بود:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

«یا علی بن محمّد السمرى! أعظم اللّه أجر إخوانک فیک، فإنّک میّت مابینک وبین ستّة أیّام، فاجمع أمرک ولا توص الى أحد فیقوم مقامک بعد وفاتک، فقد وقعت الغیبة التامّة فلا ظهور إلاّ بعد إذن اللّه ـ تعالى ذکره ـ وذلک بعد طول الأمد وقسوة القلوب وإمتلاء الأرض جوراً...»(۱).

بنام خداوند بخشاینده و بخشایشگر

هان اى على بن محمّد سمرى! خداوند پاداش برادران دینى ات را در رحلت تو، پر شکوه و بزرگ گرداند. تو تا شش روز دیگر به سراى باقى خواهى شتافت، از این رو به کارهایت رسیدگى کن و در مورد هیچ کس به عنوان جانشین خود وصیّت منما، چرا که عصر غیبت کامل فرا رسیده است و دیگر جز پس از دریافت فرمان از جانب خدا ظهور نخواهد بود و دریافت فرمان از جانب خدا نیز پس از گذشت روزگاران و سخت شدن قلبهاى مردم و لبریز شدن زمین از ظلم و جور خواهد بود.

کسانى پیدا خواهند شد که براى شیعیان ما ادعاى مشاهده مى کنند قبل از خروج سفیانى و صیحه آسمانى این اشخاص دروغ مى گویند و تهمت زننده هستند حرکت و نیروئى نیست مگر بوسیله خدا(۲).

جناب سمرى، این توقیع مبارک را در خانه اش براى مردم خواند و آنان از روى آن توقیع شریف، نسخه برداشتند و از خانه آن جناب رفتند، اما هنگامى که روز ششم بسوى خانه ى او آمدند، دیدند در واپسین لحظات است.

پرسیدند: «جانشین شما کیست؟»

پاسخ داد: «خداى را امرى است که خود به انجام رساننده ى آن است».

و این آخرین سخنى بود که از او شنیده شد و آنگاه جهان را بدرود گفت و این در سال ۳۲۹ هجرى اتّفاق افتاد(۳).

ـــــــــــــــــــــ
۱. کمال الدین، ج ۲، ص ۵۱۶; غیبت طوسى، ص ۲۴۲ و ۲۴۳.
۲. ظاهر این توقیع مخالف جریانها و داستانهائى است که اشخاصى امام ـ ارواحنا فداه ـ را در غیبت کبرى مشاهده کرده اند. اتفاقاتى که شاهد دیده شدن ولى عصر ـ ارواحنا فداه ـ است بسیار زیاد و غیر قابل انکار مى باشد بطورى که تمام دانشمندان شیعه که در این مورد کتاب نوشته اند آن جریانها را ثبت کرده اند. براى رفع اشکال جوابهائى داده شده از آن جمله علامه مجلسى در بحار مى نویسد ظاهر توقیع اینست که هر کسى ادعاى مشاهده و نیابت کند دروغ مى گوید نه کسى که فقط ادعاى مشاهده نماید.
همچنین باید افزود که الف و لام در کلام حضرت ـ المشاهده ـ اشاره به همان مشاهده مخصوص که سمرى رحمه اللّه داشته است، داشته و نیز گواه دیگرى در کلام امام علیه السلام است که فرمود: هرکس چنین ادعایى کند دروغگوست و افترا زده است. درحالى که دیدن حضرت اگر واقعیت نداشته باشد باشد تنها دروغ بوده و هیچ تهمتى نخواهد بود و این ادعاى مشاهده مخصوص است که افتراء به ساحت مقدس آن امام بزرگوار مى باشد.
۳. منتخب الاثر، ص ۳۹۹.

منبع:کتاب غیبت صغری امام عصر (ارواحنا فداه)

چهارمین نایب خاص

نام چهارمین نایب خاص محبوب دلها، «على بن محمّد» بود، کنیه اش ابوالحسن و در لقب به «سمرى» شهرت داشت.

حضرت او را براى سفارت خویش برگزید و به جناب حسین بن روح نیز دستور داد که او را به جانشینى خویش معرفى کند و آن جناب نیز دستور مبارک امام خویش را اجرا کرد.

شخصیت والاى آن جناب بسان خورشیدى بود که نیازى به معرفى درخشندگى نور او نیست و امانتدارى، تقوا، شکوه و عظمت او فراتر از گفتار و نوشتار است.

از کرامتهاى آن فرزانه ى روزگار از جمله این بود که در بغداد، خبر از رحلت «ابن بابویه قمى»، پدر گرامى صدوق، که در رى مى زیست داد و گفت: «در این ساعت، او چشم از جهان فرو بست» و گروهى از شیعیان که در حضورش بودند ماه و روز و ساعتى را که او فرموده بود، یادداشت کردند، آنگاه پس از ۱۷ روز که خبر رحلت او به بغداد رسید دیدند کاملاً با نوشته ى آن روز که جناب «سمرى» فرموده بود، تطبیق دارد.

با پایان یافتن زندگى پر افتخار چهارمین نایب خاص امام عصر، غیبت «صغرى» یا کوتاه مدت آن گرامى و نیز نیابت و سفارت خاص نیز به پایان رسید و از آن روز غیبت طولانى آن خورشید جهان افروز، آغاز گردیده است که تا کنون نیز ادامه دارد. امید که با ظهور مبارکش این فراق و انتظار و این دوران غمبار غیبت پایان پذیرد، ان شاء اللّه. 

منبع:کتاب غیبت صغری امام عصر (ارواحنا فداه)

سومین سفیر آن حضرت عجل الله فرجه الشریف (۳)

حسین بن روح شخصى بسیار با احتیاط بود و در تقیه ذره اى فروگذار نمى کرد بطورى که مورد احترام اهل سنت نیز بود، آنقدر مقید به تقیه بود که بمنزل ابن یسار وزیر که شخصیتى تمام از نظر اجتماعى داشت و در نزد خلیفه محترم بود حاضر مى شد.

ابوالحسن پسر ابو الطیب گفت: روزى در خانه وزیر دو نفر با یکدیگر بحث مى کردند یکى از آنها عقیده داشت که بعد از پیغمبر ابو بکر از همه مردم افضل است بعد از او عمر و پس از وى على ـ علیه السلام ـ دومى مى گفت على از عمر بهتر است.

کسانى که در مجلس حضور داشتند از سخن او در شگفت شدند و از شادى او را روى سر خود برداشتند برایش دعاها کردند و از کسانى که او را رافضى مى دانستند بدگوئى ها کردند. من از مشاهده این حال خنده ام گرفت بطورى که نتوانستم خوددارى کنم با آستین جلو دهانم را گرفتم ولى از ترس اینکه رسوا شوم از جاى حرکت کرده خارج شدم ولى حسین بن روح متوجه من بود همین که بمنزل رسیدم چیزى نگذشت درب خانه را زدند درب را باز کردم حسین بن روح را مشاهده کردم که قبل از رفتن بمنزل خود بدر خانه من آمده.

فرمود: بنده ى خدا چرا مى خندیدى؟ مى خواستى مرا بخطر بیاندازى؟ خیال مى کنى آنچه در آن مجلس گفتم مناسبت نداشت؟ گفتم: چرا. گفت: من از گناه تو نمى گذرم اگر سخن مرا در آن مجلس نابجا شمارى.

گفتم: آقا مردى که نایب امام زمان و وکیل اوست اگر چنین سخنى بگوید، نباید تعجب کرد و از حرف او خندید!؟

با ناراحتى در جوابم گفت: قسم بجان تو اگر دو مرتبه چنین حرفى بزنى با تو قطع رابطه مى کنم; آنگاه از من خداحافظى کرد و رفت(۱).

وى شنید یکى از دربانهایش معاویه را لعنت کرده او را ناسزا گفت و از خانه بیرونش کرد و از کار برکنارش نمود، مدتها بیکار بود و تقاضاى شغل خود را مى کرد او را بر سر کارش نیاورد تا بالاخره یکى از بستگان حسین بن روح باو کارى داد. تمام این رفتار را از روى تقیه مى نمود(۲).

سرانجام سومین نایب خاص نیز پس از ۲۱ سال خدمت به حق و عدالت، در سال ۳۲۶ هجرى جهان را بدرود گفت.
منبع:کتاب غیبت صغری امام عصر (ارواحنا فداه)
ـــــــــــــــــــــ
۱. بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۹۷ و ۹۸.

۲. بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۹۷ و ۹۸.