آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

انگشتر عقیق

 

الوند زیر پای تو سنگ محقریست

                 اما نه هر کلوخ دماوند دیگری است

هیچ احتیاج نیست به یک کوه چند غار

             هر جا کسای توست حرای پیمبر است

جن و پری به دور نگین تو در طواف

               انگشتر عقیق شما چیز دیگری است

ای آب التفات تو بر خاک کم مباد

           مهری که بین ما و شما هست مادریست

دل ما از اول ثباتی نداشت

نشد بالهای مرا وا کنی

                          مرا راهی آسمانها کنی

بگیری نفس های این مرده را

                       بگیری و کار مسیحا کنی

توقع  ندارم که بنشینی و

                          گنهکاریم را تماشا کنی

دل ما از اول ثباتی نداشت

                 تو حق داری امروز و فردا کنی

تو عین ظهوری و من غائبم

                        دلم را تو باید که پیدا کنی

شهیدان زنده اند الله اکبر

شهیدان زنده اند  الله اکبر

 

هفته شهدای دبیرستان مفید ۳ هم آغاز شد و هنوز هم  خیلی ها در شک و تردیدند که ما هفته شهدا را احیا می کنیم یا هفته شهدا مارا احیا میکند.و شاید هم شهدا هر دو را !

و لا تحسبن الذین  قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون

شهدا زنده اند ؟! 

یعنی چی؟

اگه شهدا زنده اند حتما ماهم مرده ایم دیگه !

مسخره نکن عزیزم

مگه همه چیز رو باید ببینی تا باور کنی ؟!

من که برات آیه قرآ ن خوندم

دیگه چی میگی؟

ولی اگه از من بپرسی اون حرفتو تصدیق می کنم

شهدا زنده اند و ما مرده ایم

تا زندگی و مرگ در نزد تو چگونه باشد

                                                                                          یا علی

شهر پر از هوی

اینجا کسی برای تو جا وا نمی کند

 

این خاک  احترام به دریا نمی کند

 

شهر پر از هوی  نفسم را گرفته است

 

اینجا کسی هوای مسیحا نمی کند

 

نامت برای دفع بلا روی تاقچه است

 

ورنه کسی نگاه به آقا نمی کند

 

از سیر چشم های تو فیضی نمیبرد

 

قومی که میل عالم بالا نمی کند

شرمنده ایم

 شرمنده ایم
 

یک شب بیا ستاره بریزم به پای تو

                        ای آفتاب من همه چیزم فدای تو

زحمت اگر نبود مرا هم دعا کنید

                        شاید که وا شد گره ام با دعای تو

ما مدتی است خانه تکانی نکرده ایم

                      شرمنده ایم  در دل ما نیست جای تو

غیر از همین دو قطره اشکی که مانده بود

                           چیزی نداشتم که بیارم برای تو