ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
از روزى که آدم ابوالبشر بر روى این کره خاکى پا نهاده، هیچ حکومتى نیامده که همگان از حاکمیت آن خشنود باشند. زیرا هرگز همه اهل زمین از صالحان نبودهاند و همه نیازهاى آنها تأمین نشده است؛ ولى در حکومت جهانى آن مصلح آسمانى همه صالح و طرفدار حکومت صالحان خواهند بود و همه نیازهاى مادى و معنوى آنها تأمین خواهد شد. بنابراین همه آسمانىها و زمینىها از آن خشنود خواهند بود.
رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم در این رابطه فرمود:
یَرْضى بِهِ ساکِنُ السَّماءِ وَساکنُ الْاَرضِ؛ ساکنان زمین و آسمان از او خشنود مىگردند.(۸۰)
و در حدیث دیگرى فرمود:
تَتَمَنَّى الأحیاءُ الأمْواتَ مِمّا صَنعَاللَّهُ عزَّوجلَّ بِاهْلِ الأرضِ مِنْ خیرِهِ؛ زندگان مردههاى خود را آرزو مىکنند که اى کاش بودند و مىدیدند که خداوند چقدر به اهل زمین عنایت فرموده است.(۸۱)
ادامه دارد...
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی
۸۰) طبرى امامى، دلائلالامامة، ص ۴۷۱.
۸۱) حاکم نیشابورى، مستدرکالصّحیحین، ج ۴، ص ۴۶۵.
در روایات فراوان آمده است که مهدى حکومت واحد جهانى را بر اساس عدالت و آزادى، بنیان مىگذارد و جهان را سرسبز و خرم مىنماید:
امیرمؤمنان علیه السلام در این رابطه مىفرماید:
یک خانم در میان عراق و شام گام مىسپارد، هرگز قدمى جز بر روى سبزیجات نمىگذارد.(۷۶)
امام باقر علیه السلام پیرامون آبادانى جهان در عصر صاحب الزمان علیه السلام مىفرماید:
فَلا یَبْقى فِى الارْضِ خَرابٌ اِلّا عَمَّرَه؛ در روى زمین ویرانه اى نمىماند جز اینکه آنرا آباد مىسازد.(۷۷)
امیرمؤمنان علیه السلام در مورد زیباسازى و سالم سازى شهرها مىفرماید:
جادههاى اصلى را توسعه مىدهد، آنها را به ۶۰ ذراع مىرساند ... هر پنجره اى که به سوى خیابان باشد مسدود مىکند. هر بالکن، ناودان و فاضلابى که به طرف خیابان باشد مسدود مىکند.(۷۸)
امام باقر علیه السلام در مورد خدمت رسانى دولت مهدوى مىفرماید:
فرمان مىدهد که از پشت حرم امام حسین علیه السلام رودى را به سوى نجف اشرف حفر کنند تا آب وارد نجف شود. آن گاه بر دهانه هاى آن پلها و آسیابها مىسازد.(۷۹)
ادامه دارد...
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی
۷۶) شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۱۹.
۷۷) ابن صباغ مالکى، الفصولالمهمة، ص ۳۰۲.
۷۸) شیخ طوسى، الغیبة، ص ۲۸۳.
۷۹) ابنفتال نیشابورى، روضةالواعظین، ج ۲، ص ۱۷.
امام باقر علیه السلام در مورد فقرزدائى آن حضرت مىفرمایند:
وَلا غارِماً اِلّا قَضى دَیْنَهُ؛ هیچ شخص مقروضى در روى زمین باقى نمىماند جز اینکه قرض او را ادا مىکند.(۷۲)
و در مورد رفع تبعیضات فرمود:
اِذا قامَ قائِمُنا اِضْمَحَلَّتِ القَطائِع؛ چون قائم ما قیام کند، تیول و قطایع برچیده شود.(۷۳)
امام صادق علیه السلام در مور ریشه کن شدن فقر مىفرماید:
هر یک از شما به دنبال کسى مىگردد که او را صله کند و زکاتش را بپذیرد، ولى هرگز کسى را پیدا نمىکند که زکات را از او بپذیرد، زیرا همگان از فضل پروردگار بىنیاز مىشوند.(۷۴)
رسول اکرم صلى الله علیه وآله و سلم در مورد رفاه عمومى در عهد آن حضرت مىفرماید:
امت من در زمان او آنقدر در نعمت فرو مىروند که هرگز چنین نعمت و رفاهى دیده نشده، خداوند آسمان را سیل آسا براى آنها فرو مىریزد و زمین چیزى از گیاه و میوه جاتش را ذخیره نمىکند.(۷۵)
ادامه دارد...
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی
۷۲) عیاشى، التفسیر، ج ۱، ص ۱۶۵.
۷۳) علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۹.
۷۴) شیخ مفید، الارشاد، ج 2، ص ۳۸۱.
۷۵) طبرى امامى، دلائلالامامة، ص ۴۷۸.
روایات در مورد عدل فراگیر که توسط حضرت مهدى در گستره زمین برقرار مىشود، بسیار فراوان است. در ۱۴۸ حدیث به این تعبیر آمده است:
یَمْلَاُ الاَرضَ قِسطاً وَعَدلاً کَما مُلِئَت جَوراً وَظُلماً؛ زمین را پر از عدل و داد مىکند، همانگونه که پر از جور و ستم شده باشد.(۷۰)
امام صادق علیه السلام درباره فراگیر بودن عدل مهدوى فرمود:
اَما وَاللَّهِ لیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِم عَدلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ کَما یَدْخُلُ الحَرُّ وَالقَرُّ؛ به خدا سوگند عدالت آن حضرت از درهاى بسته بر خانههاى آنها وارد مىشود، آنگونه که سرما و گرما به داخل خانهها نفوذ مىکند.(۷۱)
ادامه دارد...
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
دکتر على اکبر ولایتى
۷۰) آیةاللَّه صافى، منتخبالأثر، ج ۲، ص ۲۳۵ - ۲۲۲.
۷۱) علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.
حاج علی بغدادی می گوید: (در تشرف خود) به حضرت صاحب الامر (علیه السلام) عرض کردم: ای سرور ما! مسأله ای دارم؟ بپرس. گفتم: روضه خوان های امام حسین (علیه السلام) می خوانند که سلیمان اعمش،نزد شخصی آمد و از زیارت حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) پرسید،آن شخص گفت: بدعت است.
شب آن شخص در عالم رویا،هودجی را میان زمین و آسمان دید،سؤال کرد: در آن هودج کیست؟ گفتند: فاطمه ی زهرا (علیها السلام) و خدیجه ی کبری (سلام الله علیها) گفت: به کجا می روند؟ گفتند: امشب (شب جمعه)،برای زیارت امام حسین (علیه السلام) می روند.
هم چنین دید رقعه هایی در آن هودج می ریزد و در آن ها نوشته است: (اَمَانُ مِنَ النَّارِ ؛ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ فِی لَیْلَهِ الْجُمْعَه اَمَانُ مِنَ النَّارِ یَوْمَ القِیامَهِ ؛ این برگ امانی است در روز قیامت برای زوار حسین (علیه السلام) در شبهای جمعه).
آیا این حدیث،صحیح است؟ فرمودند: آری!راست و درست است. گفتم: آقای من! صحیح است که می گویند: هر کس امام حسین (علیه السلام) را در شب جمعه زیارت کند،این زیارت برگ امان از آتش است؟ فرمودند: آری والله ؛ و اشک از چشمان مبارک شان جاری شد و گریستند.
پی نوشت:
(العبقری الحسان،ج۲،ص ۱۱۴)
(نجم الثاقب، ص ۴۸۴)
منبع: راسخون