آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

رضایت همگانى


از روزى که آدم ابوالبشر بر روى این کره خاکى پا نهاده، هیچ حکومتى نیامده که همگان از حاکمیت آن خشنود باشند. زیرا هرگز همه اهل زمین از صالحان نبوده‏اند و همه نیازهاى آنها تأمین نشده است؛ ولى در حکومت جهانى آن مصلح آسمانى همه صالح و طرفدار حکومت صالحان خواهند بود و همه نیازهاى مادى و معنوى آنها تأمین خواهد شد. بنابراین همه آسمانى‏ها و زمینى‏ها از آن خشنود خواهند بود.

رسول ‏اکرم‏ صلى الله علیه و آله و سلم در این رابطه فرمود:

یَرْضى بِهِ ساکِنُ السَّماءِ وَساکنُ الْاَرضِ؛ ساکنان زمین و آسمان از او خشنود مى‏گردند.(۸۰)

و در حدیث دیگرى فرمود:

تَتَمَنَّى الأحیاءُ الأمْواتَ مِمّا صَنعَ‏اللَّهُ عزَّوجلَّ بِاهْلِ الأرضِ مِنْ خیرِهِ؛ زندگان مرده‏هاى خود را آرزو مى‏کنند که اى کاش بودند و مى‏دیدند که خداوند چقدر به اهل زمین عنایت فرموده است.(۸۱)

 ادامه دارد...

منبع: کتاب امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی


۸۰)   طبرى امامى، دلائل‏الامامة، ص ۴۷۱.
۸۱)   حاکم نیشابورى، مستدرک‏الصّحیحین، ج ۴، ص ۴۶۵.

آبادانى جهان


در روایات فراوان آمده است که مهدى  حکومت واحد جهانى را بر اساس عدالت و آزادى، بنیان مى‏گذارد و جهان را سرسبز و خرم مى‏نماید:

امیرمؤمنان ‏علیه السلام در این رابطه مى‏فرماید:

یک خانم در میان عراق و شام گام مى‏سپارد، هرگز قدمى جز بر روى سبزیجات نمى‏گذارد.(۷۶)

امام باقر علیه السلام پیرامون آبادانى جهان در عصر صاحب ‏الزمان ‏علیه السلام مى‏فرماید:

فَلا یَبْقى فِى الارْضِ خَرابٌ اِلّا عَمَّرَه؛ در روى زمین ویرانه‏ اى نمى‏ماند جز اینکه آنرا آباد مى‏سازد.(۷۷)

امیرمؤمنان ‏علیه السلام در مورد زیباسازى و سالم‏ سازى شهرها مى‏فرماید:

جاده‏هاى اصلى را توسعه مى‏دهد، آنها را به ۶۰ ذراع مى‏رساند ... هر پنجره ‏اى که به سوى خیابان باشد مسدود مى‏کند. هر بالکن، ناودان و فاضلابى که به طرف خیابان باشد مسدود مى‏کند.(۷۸)

امام باقر علیه السلام در مورد خدمت‏ رسانى دولت مهدوى مى‏فرماید:

فرمان مى‏دهد که از پشت حرم امام حسین‏ علیه السلام رودى را به سوى نجف ‏اشرف حفر کنند تا آب وارد نجف شود. آن‏ گاه بر دهانه ‏هاى آن پل‏ها و آسیاب‏ها مى‏سازد.(۷۹)

 ادامه دارد...

منبع: کتاب امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی



۷۶)   شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۱۹.
۷۷)   ابن صباغ مالکى، الفصول‏المهمة، ص ۳۰۲.
۷۸)   شیخ طوسى، الغیبة، ص ۲۸۳.
۷۹)   ابن‏فتال نیشابورى، روضةالواعظین، ج ۲، ص ۱۷.

رفاه همگانى


امام باقر علیه السلام در مورد فقرزدائى آن حضرت مى‏فرمایند:

وَلا غارِماً اِلّا قَضى دَیْنَهُ؛ هیچ شخص مقروضى در روى زمین باقى نمى‏ماند جز اینکه قرض او را ادا مى‏کند.(۷۲)

و در مورد رفع تبعیضات فرمود:

اِذا قامَ قائِمُنا اِضْمَحَلَّتِ القَطائِع؛ چون قائم ما قیام کند، تیول و قطایع برچیده شود.(۷۳)

امام صادق‏ علیه السلام در مور ریشه‏ کن شدن فقر مى‏فرماید:

هر یک از شما به دنبال کسى مى‏گردد که او را صله کند و زکاتش را بپذیرد، ولى هرگز کسى را پیدا نمى‏کند که زکات را از او بپذیرد، زیرا همگان از فضل پروردگار بى‏نیاز مى‏شوند.(۷۴)

رسول ‏اکرم‏ صلى الله علیه وآله و سلم در مورد رفاه عمومى در عهد آن حضرت مى‏فرماید:

امت من در زمان او آنقدر در نعمت فرو مى‏روند که هرگز چنین نعمت و رفاهى دیده نشده، خداوند آسمان را سیل‏ آسا براى آنها فرو مى‏ریزد و زمین چیزى از گیاه و میوه‏ جاتش را ذخیره نمى‏کند.(۷۵)


ادامه دارد...

منبع: کتاب امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی


۷۲)   عیاشى، التفسیر، ج ۱، ص ۱۶۵.
۷۳)   علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۹.
۷۴)   شیخ مفید، الارشاد، ج 2، ص ۳۸۱.
۷۵)   طبرى امامى، دلائل‏الامامة، ص ۴۷۸.

عدالت فراگیر


روایات در مورد عدل فراگیر که توسط حضرت مهدى  در گستره زمین برقرار مى‏شود، بسیار فراوان است. در ۱۴۸ حدیث به این تعبیر آمده است:

یَمْلَاُ الاَرضَ قِسطاً وَعَدلاً کَما مُلِئَت جَوراً وَظُلماً؛ زمین را پر از عدل و داد مى‏کند، همانگونه که پر از جور و ستم شده باشد.(۷۰)

امام صادق ‏علیه السلام درباره فراگیر بودن عدل مهدوى فرمود:

اَما وَاللَّهِ لیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِم عَدلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ کَما یَدْخُلُ الحَرُّ وَالقَرُّ؛ به خدا سوگند عدالت آن حضرت از درهاى بسته بر خانه‏هاى آنها وارد مى‏شود، آنگونه که سرما و گرما به داخل خانه‏ها نفوذ مى‏کند.(۷۱)

ادامه دارد...

منبع: کتاب امام ‏مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
دکتر على‏ اکبر ولایتى


۷۰)   آیةاللَّه صافى، منتخب‏الأثر، ج ۲، ص ۲۳۵ - ۲۲۲.
۷۱)   علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.

حضرت مهدی(علیه السلام) و زیارت امام حسین(علیه السلام)


 

حاج علی بغدادی می گوید: (در تشرف خود) به حضرت صاحب الامر (علیه السلام) عرض کردم: ای سرور ما! مسأله ای دارم؟ بپرس. گفتم: روضه خوان های امام حسین (علیه السلام) می خوانند که سلیمان اعمش،نزد شخصی آمد و از زیارت حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) پرسید،آن شخص گفت: بدعت است.

شب آن شخص در عالم رویا،هودجی را میان زمین و آسمان دید،سؤال کرد: در آن هودج کیست؟ گفتند: فاطمه ی زهرا (علیها السلام) و خدیجه ی کبری (سلام الله علیها) گفت: به کجا می روند؟ گفتند: امشب (شب جمعه)،برای زیارت امام حسین (علیه السلام) می روند.
هم چنین دید رقعه هایی در آن هودج می ریزد و در آن ها نوشته است: (اَمَانُ مِنَ النَّارِ ؛ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ فِی لَیْلَهِ الْجُمْعَه اَمَانُ مِنَ النَّارِ یَوْمَ القِیامَهِ ؛ این برگ امانی است در روز قیامت برای زوار حسین (علیه السلام) در شبهای جمعه).
آیا این حدیث،صحیح است؟ فرمودند: آری!راست و درست است. گفتم: آقای من! صحیح است که می گویند: هر کس امام حسین (علیه السلام) را در شب جمعه زیارت کند،این زیارت برگ امان از آتش است؟ فرمودند: آری والله ؛ و اشک از چشمان مبارک شان جاری شد و گریستند.

پی نوشت:

(العبقری الحسان،ج۲،ص ۱۱۴)
(نجم الثاقب، ص ۴۸۴)

منبع: راسخون