بیا تا به خود آییم
به مهتاب قسم ! به فریاد قسم !
به غم غربت آن یار قسم !
که نه دل ماند و نه دلدار
...ندانم که چه شد در پس دیوار
به بر عشق دگر بار
صد تار تنیدیم زاغیار !!
بیا تا به خود آییم !
... چه کردیم ؟ چه خواندیم؟ به سوی که راندیم ؟
این چنین مانده و تنها ، به تماشای چه ماندیم ؟
بیا تا به خود آییم ؟ به غم عشق در آییم !
به سوی خیمه دلدار شتابیم و چنین نغمه سرائیم :
او در به در ماست !
به خدا منتظر ماست !
من هم به نوبه خودم تشکر می کنم
قشنگ بود
سلام
قشنگ بود
سلام
التماس دعا
حق نگهدار م.ن.ع
سلام دوست عزیز
ممنون از نظر گرمت
مطلب زیبایی بود
یا علی