السلام علی الائمه الدعاه و القاده الهداه
ائمه : جمع امام : پیشرو
دعاه : جمع داعی : دعوت کننده
قاده : جمع قائد : رهبر
هداه : جمع هادی : هدایت کننده
سلام بر پیشوایان دعوت کننده و رهبران هدایتگر
با توجه به اینکه در فراز اول ابتدا لفظ ائمه آمده و بعد از دعوت سخن گفته میتوان فهمید که اهل بیت قبل از اینکه مردم را به سوی خداوند دعوت کنند خود عامل به دستورات الهی بوده اند و خودشان مسیری را که به آن دعوت میکنند پیموده اند. و اینگونه نیستند که مردم را دعوت به کاری کنند که خودشان آن را انجام ندهند.
اما رهبرانی که مردم را هدایت میکنند چند دسته اند:
- رهبران گمراهی که مردم را به ضلالت و گمراهی دعوت میکنند.
- رهبران هدایت یافته ای که صلاحیت هدایت مردم را ندارند ، یعنی با اینکه مسیر را پیموده اند به مسیر احاطه کافی ندارند و خودشان به کمک دیگران این مسیر را پیموده اند.
- رهبرانی که مسیر را پیموده اند و صلاحیت هدایت هم دارند.
نکته بسیار لطیفی که در این مباحث میتوان به آن اشاره کرد سنخیت ما با امام است . یعنی هر اندازه که ما با امام سنخیت پیدا کنیم به همان اندازه به ایشان نزدیک میشویم .
برای مثال اگر ائمه دارای صفت دعوت به حق هستند ما نیز باید این صفت را در خود احیا کنیم . و مصداق آیه شریفه الا الذین ءامنو و عملو الصالحات و تواصو بالحق و تواصو باالصبر شویم.
البته نباید فراموش شود دعوت ما به سمت حق باید شرایط زیر را داشته باشد:
- از روی دلسوزی باشد
- برای رضای خدا باشد نه برای اینکه دوست دارم او هم شبیه من باشد.
- (و قولو قولا سدید)امر به معروف فقط در مواردی باشد که حکم صریحی در مورد آن آمده ، نباید روی مشتبهات و یک سری توهمات متدینین امر به معروف کرد که چه بسا این عمل مستحق عقوبت الهی باشد.
- نکته چهارم که از همه هم مهمتر است این است که باید خودمان عامل باشیم و از آن دسته‌ای نباشیم که خلوتشان با منبرشان زمین تا آسمان تفاوت دارد
سلام
میلا
سلام
خوبید
جالب بود .
ممنون از زحمتی که کشیدید