آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

آخرین مسافر

شرک

یریدون لیطفئو نورالله بافواههم  والله متم نوره و لو کره المشرکون

میخواهند تا نور خدا را با دهانهاشان خاموش کننند و خداوند نورش را کامل میکند . حتی اگر مشرکان بدشان بیاید.

در روایات داریم که خداوند به واسطه مهدی علیه السلام نور ولایت را تمام میکند و به کمال میرساند . اما در این میان مشرکان از این ماجرا یعنی ظهور حضرت مهدی ناراحتند.

یکی از دغدغه ها و سوالاتی که باید در ذهن هر منتظری باشد این سوال است که آیا من در شمار اصحاب آن حضرت هستم یا خیر؟

آیا من در ادعای خود مبنی بر یاری حضرت راستگو هستم یا دعاهای عهد من هم مثل نامه های کوفیان به حضرت اباعبدالله است؟

اگر میخواهید بدانید که آیا در وقت فرج و ظهور حضرت در امتداد و پیرو ایشان هستید یا خیر ببینید که چقدر نسبت به خداوند موحد هستید. چون طبق این آیه مشرکان در آن روز از انقلاب مهدوی ناراضی هستند.هرقدر شرک ما بیشتر باشد نارضایتی ما هم بیشتر خواهد بود. سعی کنید که به خداوند شرک نورزید.

معمولا اگر کارمان جایی گیر کند  در وزارتخانه یا اداره ای . اول سعی میکنیم دم همه را ببینیم از رئیس گرفته تا آبدارچی . اگر کاری از دست هیچ کس برنیامد شاید متوجه حضرت رب العالمین که قادر علی کل شی یکی از نامهایش است شویم.

این شرک است. اینکه هر کس و ناکسی در نظرمان از خداوند متعال موثر تر است در این عالم.

در حالی که لا موثر فی الوجود الا الله

اگر به فقر محض مخلوقات و غنای مطلق حضرت رب العالمین پی ببریم انشاء الله بتوانیم این دیده توحیدی و وحدت نگر را بیابیم.

یا علی

 

نظرات 5 + ارسال نظر
کاظم چهارشنبه 17 بهمن 1386 ساعت 04:52 ب.ظ http://www.shahne.com/weblog

تعبیر خوبی از شرک کردی

مجتبی چهارشنبه 17 بهمن 1386 ساعت 10:33 ب.ظ

یا همان الله اکبر!
ولی تا خودش نخواد نمیشه خودشو خواست.
یاعلی

محمدحسین پنج‌شنبه 18 بهمن 1386 ساعت 12:54 ق.ظ http://eivan.ir

استفاده کردیم..دعا کن ما رو حاجی...

آدمیزادگان پنج‌شنبه 18 بهمن 1386 ساعت 10:12 ق.ظ

سلام
بیکار
امیدوار
گناهکار
...
_____
هیچ چیزی بالاتر از کرامت نفس به انسان داده نشده ، در حفظ آن کوشا باشیم .
دینگ دینگ

چه فرقی می کنه پنج‌شنبه 18 بهمن 1386 ساعت 12:50 ب.ظ

سلام
باعرض پوزش....
مصدوقه:فسبح بحمد ربک و کن من الساجدین واعبد ربک حتی یاتیک الیقین(سوره حجر ایات۹۸-۹۹)
نکته مهمی که در این آیه کریمه به چشم می خورد این است که متعلق یقین چیست و این آیه برای دستیابی به کدام یقین ما را به عبادت فرا می خواند؟
مسلما این یقین جزم به وجود مبدا نیست ، زیرا چنین یقینی منشا عبادت است ، نه محصول برجسته عبادت. حال آنکه یقین از مقامات اولیای الهی است ، بلکه این یقین ، یقین به وجود خدای سبحان با همه اوصاف مطلقه اوست .
یقین به ربوبیت مطلقه خدای سبحان ، جایی برای تدبیر و ربوبیت دیگری باقی نمی گذارد ؛ چنانکه یقین به مالکیت مطلقه آن حضرت مالکیت غیر او را برطرف می کند .
اگر کسی به این مرحله از یقین رسید که علاوه بر یقین به وجود خدا ، یقین به ربوبیت و مالکیت مطلقه خدا نسبت به عالم داشت ، آنگاه نه تنها این ملکهای اعتباری را از خود سلب می کند و آنها را ملک خدا می داند ، بلکه خود و همه شئون خود را نیز از آن خدا می بیند .
به هر حال این بیان صراط مستقیمی است که انسان را از گرفتار شدن در دام جبر و تفویض رهانیده و راه را برای پذیرش معنای صحیح ولایت هموار می کند ، اگر چه از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است .

یاعلی مدد
والسلام

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد