رنگ تغزل

ساعات عمر من همگی رنگ غم گذشت                دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت مانند مرده ای متحرک شدم بیا                بی تو تمام زندگی ام در عدم گذشت می‌خواستم که وقف تو باشم تمام عمر             دنیا خلاف آنچه که می‌خواستم گذشت بعد از تو هیچ رنگ تغزل ندیده ایم                 از خیر شعر گفتن حتی قلم گذشت مولا شمار درد دلم بی نهایت است                 تعداد درد من به خدا از رقم گذشت

یوسف زهرا

می گفت که یوسف است ان شاءالله

                      با زشتی ما کنار خواهد آمد

می گفت چه غم نیامد و جان دادید

                       بر بستر احتضار خواهد آمد

می گفت دعای ندبه را جمع کنید

                            پایانه انتظار خواهد آمد

انگشتر عقیق

الوند زیر پای تو سنگ محقریست

                 اما نه هر کلوخ دماوند دیگری است

هیچ احتیاج نیست به یک کوه چند غار

             هر جا کسای توست حرای پیمبر است

جن و پری به دور نگین تو در طواف

               انگشتر عقیق شما چیز دیگری است

ای آب التفات تو بر خاک کم مباد

           مهری که بین ما و شما هست مادریست

دل ما از اول ثباتی نداشت

نشد بالهای مرا وا کنی

                          مرا راهی آسمانها کنی

بگیری نفس های این مرده را

                       بگیری و کار مسیحا کنی

توقع  ندارم که بنشینی و

                          گنهکاریم را تماشا کنی

دل ما از اول ثباتی نداشت

                 تو حق داری امروز و فردا کنی

تو عین ظهوری و من غائبم

                        دلم را تو باید که پیدا کنی